Świadczenie to, zarówno z perspektywy medycznej, jak i prawnej, ma istotne znaczenie dla pracowników i pracodawców, dlatego warto przyjrzeć się jego funkcjonowaniu w szczegółach.
Świadczenie rehabilitacyjne – wyjaśnienie medyczne
Od strony medycznej, świadczenie rehabilitacyjne przyznawane jest pacjentom, którzy z powodu choroby bądź urazu nie są w stanie wrócić do pracy po 182 dniach (lub 270 dniach w przypadku osób chorych na gruźlicę lub w czasie ciąży) korzystania z zasiłku chorobowego. Kluczowe jest tutaj to, że lekarz ocenia, czy dalsza rehabilitacja lub leczenie daje realną szansę na odzyskanie zdolności do pracy w przyszłości.
Orzeczenie lekarskie o stanie zdrowia jest podstawą do wydania decyzji o przyznaniu świadczenia rehabilitacyjnego. To orzeczenie może być wydane zarówno przez lekarza prowadzącego, jak i lekarza orzecznika ZUS. W sytuacjach skomplikowanych lub niejednoznacznych pacjent może być skierowany na komisję lekarską, której decyzja jest ostateczna.
Świadczenie rehabilitacyjne przyznawane jest na czas, który pozwoli na dojście do pełnej lub częściowej sprawności. Maksymalnie można z niego korzystać przez okres 12 miesięcy, jednak jest to zazwyczaj podzielone na krótsze okresy, np. 3 miesiące, po których następuje ponowna ocena stanu zdrowia pacjenta.
Świadczenie rehabilitacyjne – perspektywa prawna i HR
Od strony prawnej, świadczenie rehabilitacyjne jest regulowane przepisami ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Przysługuje ono osobom ubezpieczonym, które po wyczerpaniu zasiłku chorobowego (182 lub 270 dni) są nadal niezdolne do pracy, ale według oceny medycznej mają szansę odzyskać tę zdolność po przeprowadzeniu rehabilitacji lub dalszym leczeniu.
Kto może ubiegać się o świadczenie?
O świadczenie rehabilitacyjne mogą ubiegać się osoby zatrudnione na umowę o pracę, osoby prowadzące działalność gospodarczą, a także osoby, które podlegają ubezpieczeniu zdrowotnemu, np. zleceniobiorcy. Ważnym aspektem jest ciągłość ubezpieczenia chorobowego – zarówno obowiązkowego, jak i dobrowolnego.
Procedura przyznania świadczenia
Wnioskowanie o świadczenie rehabilitacyjne jest stosunkowo proste, jednak wymaga zebrania niezbędnej dokumentacji medycznej, w tym szczegółowego zaświadczenia lekarskiego. Wniosek składany jest do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) w formie dokumentu ZUS Np-7 wraz z niezbędną dokumentacją medyczną potwierdzającą stan zdrowia ubezpieczonego. ZUS ocenia wniosek, a w przypadku wątpliwości pacjent kierowany jest na badanie do lekarza orzecznika ZUS. Decyzja o przyznaniu świadczenia wydawana jest na maksymalnie 12 miesięcy, jednak okres może być krótszy, jeśli stan zdrowia pacjenta ulegnie poprawie.
Z punktu widzenia HR, pracodawcy są zobowiązani do zapewnienia pracownikowi prawa do przerwy w pracy oraz zgłoszenia pracownika do ubezpieczenia chorobowego. Ponadto, pracownik przebywający na świadczeniu rehabilitacyjnym nadal podlega ochronie pracowniczej – nie może zostać zwolniony z pracy bez przyczyny, chyba że zachodzą przesłanki zwolnienia dyscyplinarnego.
Jak oblicza się wysokość świadczenia rehabilitacyjnego?
Świadczenie rehabilitacyjne wynosi 90% podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przez pierwsze 90 dni, a następnie 75% tej podstawy w dalszym okresie trwania świadczenia. Wyjątkiem są osoby w ciąży, które otrzymują 100% wynagrodzenia za cały okres świadczenia.
Podstawa wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego jest taka sama jak w przypadku zasiłku chorobowego i wylicza się ją na podstawie przeciętnego wynagrodzenia z ostatnich 12 miesięcy przed miesiącem, w którym pracownik stał się niezdolny do pracy. W przypadku osób prowadzących działalność gospodarczą pod uwagę brane są składki na ubezpieczenie społeczne, które zostały opłacone w tym samym okresie.
Przykład obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego
Załóżmy, że pracownik, który korzystał z zasiłku chorobowego, ma średnią miesięczną podstawę wymiaru zasiłku wynoszącą 4 000 zł brutto. Świadczenie rehabilitacyjne w pierwszych 90 dniach będzie wynosić:
- 90% z 4 000 zł = 3 600 zł brutto miesięcznie.
Po 90 dniach kwota ta spadnie do 75%, co daje:
- 75% z 4 000 zł = 3 000 zł brutto miesięcznie.
Jeśli pracownik jest w ciąży, otrzyma 100% swojego wynagrodzenia, czyli pełne 4 000 zł brutto przez cały okres trwania świadczenia.
Świadczenie rehabilitacyjne jest formą pomocy finansowej dla osób, które po okresie choroby potrzebują dalszej rehabilitacji, aby móc powrócić do pełnej zdolności do pracy. Zarówno z perspektywy medycznej, prawnej, jak i HR, świadczenie to jest istotnym elementem systemu ochrony zdrowia i wsparcia dla pracowników. Maksymalny okres, na jaki można uzyskać świadczenie, to 12 miesięcy, a jego wysokość jest uzależniona od średniego wynagrodzenia sprzed okresu niezdolności do pracy. Zrozumienie procedur i prawidłowe zastosowanie przepisów prawa pozwala pracownikom i pracodawcom efektywnie korzystać z tej formy wsparcia w trudnych momentach zawodowych i zdrowotnych.
Najlepsze pakiety zdrowotne
Operator medyczny
Operator medyczny
Operator medyczny
